วันอาทิตย์ที่ 29 กันยายน พ.ศ. 2556

คำที่ใช้ "บัน" และ "บรร" ( ๒๖ สิงหาคม ๒๕๕๖ )


การเขียน บัน และ บรร
คำไทยที่ใช้ บัน นำหน้า


บันดาลลงบันได บันทึกให้ดูจงดี
รื่นเริงบันเทิงมี เสียงบันลือสนั่นดัง
บันโดย บันโหยให้ บันเหินไปจากรวงรัง
บันทึงถึงความหลัง บันเดินนั่งนอนบันดล
บันกวดเอาลวดรัด บันจวบจัดตกแต่งตน
คำ บัน นั้น ฉงน ระวังปน กับ ร - หัน.


คำไทยที่ปรากฏนอกจากกลอนบทนี้ให้ใช้ บรร

เช่น
บรรกวด - ประกวด, แข่งขัน.

บรรจง - ตั้งใจทํา เช่น บรรจงเขียน, ทําโดยระมัดระวัง เช่น มีน้อย ใช้น้อยค่อยบรรจง. - อย่างประณีต       เช่น เขียนบรรจง, ตัวบรรจง.

บรรจถรณ์ [บันจะถอน] - เครื่องลาด, เครื่องปู, ที่นอน.

บรรจบ - เพิ่มให้ครบจํานวน เช่น บรรจบให้ครบร้อยบรรจบให้ครบถ้วน;- จดกัน, ใกล้ชิดติดต่อกัน, เช่น ปู   กระดานให้บรรจบกัน ทาง ๒ สายมาบรรจบกัน, ทําให้เข้ากันสนิท เช่น ติดกรอบหน้าต่าง ให้มุมบรรจบกัน;- ชนขวบ เช่น บรรจบรอบปี,


บรรจวบ - ประจวบ, ประสบ, พบปะ, สบเหมาะ, บังเอิญพบ.

บรรจุ - ประจุ, ใส่ลงในขวด หีบ หรือถุง เป็นต้น,ใส่ลงไว้ในภาชนะ หรือสถานที่ที่ใดที่หนึ่งที่มิดชิด เช่น     บรรจุอังคาร บรรจุอัฐิ บรรจุศพ; - โดยปริยายหมายความว่า ให้เข้าประจําที่,ให้เข้าประจําตําแหน่งครั้งแรก,เช่น บรรจุให้เป็นข้าราชการ,- ใส่ลงไว้ตามอัตรา เช่น บรรจุเข้าไว้ในรายการ.

บรรเจิด - เชิดสูงขึ้น, สูงเด่น, เฉิดฉาย.- งาม.

บรรณ, บรรณ- [บัน, บันนะ-] - ปีก;- หนังสือ;- ใบไม้.

บรรณกุฎี -กระท่อมอันมุงบังด้วยใบไม้.

บรรณพิภพ, บรรณโลก - วงการหนังสือ.

บรรณศาลา -ที่สํานักของฤๅษีหรือผู้บําเพ็ญพรตเป็นต้นถือกันว่ามุงบังด้วยใบไม้.

บรรณสาร - หนังสือราชการ.

บรรณาการ [บันนากาน] - สิ่งที่ส่งไปให้ด้วยความเคารพนับถือหรือด้วยไมตรี.

บรรณาคม [บันนาคม] -ห้องหนังสือ.

บรรณาธิกร [บันนา-] - รวบรวมและจัดเลือกเฟ้นเรื่องลงพิมพ์.

บรรณาธิการ [บันนาทิกาน] - ผู้จัดเลือกเฟ้น รวบรวม ปรับปรุง และรับผิดชอบเรื่องลงพิมพ์;- บุคคลซึ่งรับ ผิดชอบในการจัดทํา ตรวจแก้คัดเลือก หรือควบคุมบทประพันธ์หรือสิ่งอื่นในหนังสือพิมพ์.

บรรณานุกรม [บันนานุกฺรม] - บัญชีรายชื่อหนังสือที่ใช้ประกอบการค้นคว้า, บัญชีรายชื่อหนังสือในหัวข้อ เรื่องใดเรื่องหนึ่งยุคใด ยุคหนึ่ง หรือของผู้เขียนคนใดคนหนึ่งมักจะมีรายละเอียดหรือ บทวิจารณ์สั้น ๆ ประกอบ.

บรรณารักษ์ [บันนารัก] - บุคคลที่รับผิดชอบในการบริหารและดำเนินงานในห้องสมุด.

บรรณารักษศาสตร์ [บันนารักสะสาด, บันนารักสาด]- วิชาที่ว่าด้วย การบริหารห้องสมุด.

บรรดา [บัน-] - ทั้งหลาย, ทั้งปวง, ทั้งหมด,(มักใช้อยู่ข้างหน้า) เช่น บรรดามนุษย์

บรรดาศักดิ์ [บันดา-] - ฐานันดรศักดิ์ที่พระราชทานแก่ข้าราชการหรือบุคคลทั่วไป แบ่งออกเป็น               เจ้าพระยา พระยา พระหลวง ขุน หมื่น พัน และทนาย โดยมีราชทินนามต่อท้ายเช่น เจ้าพระยายมราช

บรรทม - นอน,

บรรทัด - ข้อความที่เขียนหรือพิมพ์เป็นต้นต่อเนื่องกันเป็นแถวเป็นแนวแต่ละแนว เช่น ตัดบรรทัดที่ ๒๐   ออก,-ลักษณนามว่า บรรทัด เช่น ให้เขียนเรียงความอย่างน้อย ๕๐ บรรทัด,-เรียกตัวหนังสือที่เขียนเต็มช่วงระหว่างเส้นบรรทัด ๒ เส้น ว่า ตัวเต็มบรรทัด,-เรียกตัวหนังสือที่เขียนเพียงครึ่งหนึ่งของช่วงระหว่างเส้นบรรทัด ๒ เส้น ว่า ตัวครึ่งบรรทัด,-เรียกอุปกรณ์การเขียนชนิดหนึ่งทําด้วยไม้เป็นต้น สําหรับทาบเป็นแนว เพื่อขีดเส้นให้ตรง ว่า ไม้บรรทัด,-เรียกเส้นที่ตี หรือพิมพ์ไว้บนกระดาษเป็นต้นเพื่อเขียนหรือพิมพ์ตัวอักษรบนเส้น ใต้เส้นหรือระหว่างเส้นว่า เส้นบรรทัด.

บรรทัดฐาน - แบบแผนสําหรับยึดถือเป็นแนวทางปฏิบัติ;

บรรทุก - วางไว้ ใส่ลง หรือบรรจุลงบนยานพาหนะเป็นต้นเพื่อขนย้าย ไปทีละมาก ๆ, - โดยปริยายหมายความว่า รับภาระ เช่น บรรทุกงานไว้มาก,

บรรเทา - ทุเลาหรือทําให้ทุเลา, ผ่อนคลายหรือทําให้ผ่อนคลายลง, เบาบางหรือทําให้เบาบางลง, สงบ   หรือทําให้สงบ,เช่น บรรเทาทุกข์

บรรเทือง - ทําให้กระเตื้องขึ้น, พยุง, ทําให้ดีขึ้น.

บรรพบุรุษ - ผู้เป็นต้นวงศ์ตระกูลซึ่งมีผู้สืบสายโลหิตมา,บุคคลที่นับตั้งแต่ปู่ย่าตา ยายขึ้นไป.

บรรพสตรี - หญิงผู้เป็นต้นวงศ์.

บรรพชา [บันพะ-, บับพะ-] - การบวช เช่น บรรพชาเป็นสามเณร.

บรรพชิต [บันพะชิด] - นักบวชในพระพุทธศาสนา.

บรรพต, บรรพต- [บันพด, บันพดตะ-] - ภูเขา.

บรรยง - ทําให้งาม, ทําให้ดี.

บรรยงก์ - ที่นั่ง.

บรรยากาศ - อากาศที่หุ้มห่อโลกหรือเทห์ฟากฟ้าใด ๆ,- โดยปริยายหมายความ ถึงความรู้สึกหรือสิ่งที่อยู่ รอบ ๆ ตัว เช่น บรรยากาศในที่ประชุม บรรยากาศรอบ ๆ บ้าน

บรรยาย [บันยาย, บันระยาย] - ชี้แจงหรืออธิบายเรื่องให้ฟังเป็นต้น, เล่าเรื่อง เช่น ภาพยนตร์มีอักษรไทย บรรยายกํากับไว้.

บรรลัย [บันไล] - ฉิบหาย, วอดวาย, ย่อยยับ, มอดม้วย,

บรรลัยกัลป์ [บันไลกัน] - เรียกไฟที่เชื่อกันว่าจะล้างโลกเมื่อสิ้นกัป ว่า ไฟบรรลัยกัลป์, ไฟกัลป์ หรือ ไฟ   ประลัยกัลป์

บรรลัยจักร [บันไลยะจัก] - วายวอด, มักใช้เป็นคําด่าประกอบคํา ฉิบหายเป็น ฉิบหายบรรลัยจักร.

บรรลาย - ปราย, โปรย, เช่น หยั่งหยาด- ยอด, ที่สุด, ตรงข้ามกับ ต้น.

บรรลุ [บัน-] - ลุ, ถึง, สําเร็จ, เช่น บรรลุมรรคผล

บรรลุนิติภาวะ - มีอายุถึงกําหนดที่กฎหมายให้พ้นจากภาวะผู้เยาว์และให้มี ความสามารถใช้สิทธิตาม       กฎหมายได้ด้วยตนเอง

บรรเลง - ทําเพลงด้วยเครื่องดุริยางค์ให้เป็นที่เจริญใจ.

บรรโลม - ประโลม, ทําให้พึงใจ.

บรรษัท [บันสัด] ( แผลงมาจาก บริษัท) - หมู่, ผู้แวดล้อม; การรวมกันเข้าหุ้นส่วนทํา การค้าขาย;
- นิติบุคคลที่มีฐานะอย่างเดียวกับบริษัทจํากัด ซึ่งมีกฎหมายจัดตั้งขึ้นโดยเฉพาะ. (อ. corporation).

บรรหาร [บันหาน] ( แผลงมาจาก บริหาร) - เฉลย, กล่าวแก้, ตรัสสั่ง.


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น